Ha Long Bay

Βόρειο Βιετνάμ, μέρος 3o

Ha Long Bay - νούμερο 20 στα 35 things not to miss in SE Asia, + το αξίζει.


1. Τουριστικά και τα λοιπά

Πήραμε ένα από τα οργανωμένα τουρ για την περιοχή, 3 μέρες, 2 νύχτες. Δεν ήταν η καλύτερη επιλογή, γιατί περάσαμε το μισό χρόνο στα λεωφορεία, πηγαίνοντας από το ένα μέρος στο άλλο. Η οδηγός μας πάντως ήταν πολύ καλούλα + ευτυχώς είχε νεαρόκοσμο, οπότε πιάσαμε την κουβέντα + περάσαμε ευχάριστα. Αλλά περάσαμε + κάτι τραγικές ώρες σφηνωμένοι με τα σακίδια σε κάτι αρχαία λεωφορεία χωρίς κλιματισμό. Βλέπετε, εδώ υπολογίζουν στα λεωφορεία μόνο τα άτομα που θα έχουν μέσα, + όταν λέω υπολογίζουν, εννοώ ότι υπολογίζουν σε μέγεθος Βιετναμέζου, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είχες πουθενά χώρο για τα πόδια σου, + επιπλέον δεν είχαν σκεφτεί καθόλου ότι όλοι αυτοί θα κουβαλάνε + τις αποσκευές τους μαζί, με το αποτέλεσμα να είναι εντελώς μπουγάτσα με τουρίστα ένα πράγμα.

Λοιπόν, ξεκινήσαμε από το Ανόι, σαρδελίτσες, μας πήγαν στο Bai Chay, μι με ρωτάτε πώς είναι, μόνο το εσωτερικό του λιμανιού είδα, ε τα γνωστά. Μας φορτώσανε στο καράβι, μας βάλανε να φάμε -ήταν παραδόξως καλό- μας πήγαν + σε κάτι σπήλαια,όχι τόσο ωραία όσο του Διρού, αλλά είχαν πλάκα.

Μετά συνεχίσαμε με το καράβι μέχρι το νησί Κατ Μπα. Η διαδρομή ήταν φανταστική, όλο νησάκια νησάκια καλυμμένα με τροπική βλάστηση, μιλάμε για καταπληκτική θέα. Στο νησί μας ξεφόρτωσαν από το πλοίο + μας φορτώσανε στο λεωφορείο, + μας πήγαν 1 ώρα διαδρομή στην πόλη του Κατ Μπα, όπου μας ξεφόρτωσαν στο ξενοδοχείο.

Και εδώ αντιμετωπίσαμε ένα προβληματάκι, αφού καθώς ήμασταν μονός αριθμός ατόμων, για το άτομο που περίσσευε (εγώ είμαι αυτή) δεν είχαν δωμάτιο. Και επειδή είναι τουριστική σαιζόν, δεν υπήρχαν δωμάτια μας είπαν, + "μήπως θα μπορούσανε να κοιμηθείτε 3 στο ίδιο δωμάτιο". Και αφού χάσαμε μια ώρα να φωνάζουμε + δωσ' του τηλέφωνα + κακό, τελικά -ενώ μας είχαν πει ότι δεν υπάρχει κανένα δωμάτιο- μας δώσανε ένα επιπλέον δωμάτιο. Και πάνω που ήμουν έτοιμη να φύγω, μου λέει, "α, μήπως θες το άλλο δωμάτιο που είναι απέναντι από των φίλων σου;" Που σημαίνει ότι όλη την ώρα που γινόταν ο χαμός υπήρχαν τουλάχιστον 2 δωμάτια διαθέσιμα + κάνανε τους Κινέζους, οι Βιετναμέζοι.

Την επόμενη μέρα μας πήγανε σε ένα βουνό για hike, τι το θέλανε; Εγώ κάποια στιγμή δυσκολεύτηκα με το ανέβασμα + έμεινα πίσω + όταν τους ξαναβρήκα τσακώνονταν με τον οδηγό που δεν ήθελε να προχωρήσει αν δεν τον πληρώνανε παραπάνω. Εγώ έμεινα πίσω για να ανασάνω λίγο + το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά να μείνω εκεί, ώσπου βλέπω σε λίγο την Άννυ να γυρνάει + αυτή + να μου λέει, από εκεί που τους πάει, δεν υπάρχει περίπτωση να πάω, να το ξεχάσουνε.

Αποφασίσαμε λοιπόν μιας + ήμασταν οι 2 μας, να πάρουμε ένα άλλο μονοπάτι + να περπατήσουμε λίγο μέσα στη ζούγκλα, πράγμα που εκείνη τη στιγμή ακουγόταν πολύ πιο λογικό από τώρα που το γράφω, ίσως γιατί μας είχε χτυπήσει η ζέστη στο κεφάλι. Εκεί λοιπόν που περπατούσαμε, βρήκαμε κι άλλο κόσμο + αναθαρρήσαμε, με το τελικό αποτέλεσμα να είναι ότι εμείς πήραμε απλά τον ελαφρώς πιο εύκολο δρόμο, αντί να τρέχουμε στα κατσάβραχα με τους άλλους.

Μη φαντάζεστε όμως ότι ο δρόμος ήταν εύκολος. Σε ένα σημείο ήταν ωραία, περπατηματάκι μέσα στο δάσος + χαζεύαμε τις πεταλούδες, μετά όμως έκοψε απότομη ανηφόρα + ήταν λασπωμένος ο δρόμος + για να μη τα πολυσυζητώ, βάλτε + την αποπνικτική ζέστη + έχετε στα χέρια σας μια Άννυ και μια Μαρία καλυμμένες από την κορφή ως τα νύχια με λάσπη, ιδρώτα + μπόλικα τσιμπήματα από κουνούπια, μιλάμε έχω χρόνια να διασκεδάσω τόσο.

Φτάσαμε στην κορυφή, υπέροχη θέα, τη χαζέψαμε τριάντα ολόκληρα δευτερόλεπτα + μετά αρχίσαμε να κατεβαίνουμε γιατί όλοι είχαν φύγει + αρχίσαμε να ανησυχούμε. Και δικαίως, γιατί κάποια στιγμή πήραμε λάθος μονοπάτι + φρικάραμε ελαφρώς (έπρεπε να τους είχαμε κρατήσει τους Βιετναμέζους με το ζόρι, θέλαμε να το παίζουμε + κυρίες, να μη τους καθυστερήσουμε, τρομάρα μας). E, μετά το ξαναβρήκαμε + μετά από λίγη ακόμα λάσπη, ιδρώτα, + μερικά ξεκάρφωτα φίδια + τεράστιες αράχνες, φτάσαμε στο σημείο που μας περιμένανε οι υπόλοιποι, τελευταίες + καταϊδρωμένες. Καθώς κατεβαίναμε, μου λέει η Άννυ, "είμαστε κοντά, ακούω τις φωνές τους", + εγώ της απάντησα "αχ, τις ακούς + εσύ; Ευτυχώς γιατί νόμιζα ότι είχα παραισθήσεις". Εκείνη τη στιγμή το μόνο που ήθελα ήταν ένα λάστιχο να μας καταβρέξει, αλλά πού τέτοιες πολυτέλειες.

Μας ξαναφόρτωσαν στο λεωφορείο, μας πήγαν στο ξενοδοχείο, μας ξανά-ξαναφόρτωσαν στο λεωφορείο, μας πήγαν στο καράβι + μόνο τότε μπορέσαμε να ανασάνουμε λίγο σαν άνθρωποι.

Στη συνέχεια + μετά από λίγη υπέροχη θέα ακόμα, μας πήγαν για καγιάκ στη θάλασσα, πάρα πολύ ωραίο + πολύ εύκολο παραδόξως. Και εκεί που ήμουν με το καγιάκ και χάζευα, βουτάει στα 2 μέτρα δίπλα μου ένας θαλασσαετός, ήταν πραγματικά εντυπωσιακός. Μετά το καγιάκ μας πήγαν για μπάνιο, κοινώς αράξανε σε κάποιο σημείο παραπέρα + βουτήξαμε από το πλοίο. Η θάλασσα εδώ είναι πράσινη + δεν είναι διαφανής + εγώ είχα αρκετές αμφιβολίες στην αρχή, αλλά τελικά δεν είναι βρόμικη, είναι απλά πράσινη. Και τελικά δίκιο έχουν, έχουμε τις πιο ωραίες θάλασσες, + όλα τα άλλα είναι αηδίες.

Κοιμηθήκαμε το βράδυ στο πλοίο - ζέστη του κερατά - + το πρωί χαζέψαμε πάλι λίγο τη θέα, μας πήγαν στο λιμάνι + μας φόρτωσαν - για τελευταία φορά - στο λεωφορείο + γυρίσαμε στο Ανόι.

Αυτά, τελικά είχε πλάκα, αυτή την κωλολάσπη να μην είχαμε φάει στο βουνό μόνο...


2. Φαγητό

• Παρουσιάστηκε ένα προβληματάκι με το ψάρι, όταν μας έφεραν ένα ολόκληρο ψάρι + καθόλου μαχαιροπίρουνα, μόνο chopsticks. Καθόμαστε λοιπόν ένα τραπέζι τουρίστες + κοιτάζουμε το ψάρι, μην ξέροντας πώς ακριβώς να το χειριστούμε. Και φυσικά ανέλαβα δράση + τους το καθάρισα μια χαρούλα, chopstick master εντελώς. Μεγάλη συγκίνηση. Μετά με ρωτήσανε που έμαθα να καθαρίζω ψάρι έτσι, + τους είπα ότι μου έμαθε η μαμά μου (είδες μανούλα τι διαφήμιση σου κάνω) + είχαν εντυπωσιαστεί, μέχρι που ο Koen με κάρφωσε + είπε, "με μαχαιροπίρουνα σου έμαθε εννοείται, η φάση με τα chopsticks ήταν αυτοσχεδιασμός", και χάλασε το εφέ.
• Σπόροι λωτού. Εδώ ο λωτός είναι ένα νουφαροειδές, που καμία σχέση δεν έχει με το γνωστό μας λωτό. Όταν το λουλούδι μαραθεί μένει ένας κάλυκας (;) όμοιος με της παπαρούνας, πιο μεγάλος όμως, που μέσα έχει τους σπόρους του λωτού, + αυτά τα τρώνε. Είναι σαν ωμά αμύγδαλα κάπως, με λίγο πιο ουδέτερη γεύση + καθόλου πικροί. Ενδιαφέρον.
  

3. Και άλλα δαιμόνια
Στο Βιετνάμ σχεδόν όλοι φοράνε κάτι που φέρνει σε χειρουργική μάσκα, στο πιο καρναβαλέ της, την οποία μεγάλη απορία είχαμε να μάθουμε γιατί τη φοράνε. Ανακαλύψαμε λοιπόν ότι οι λόγοι είναι πολλοί + διάφοροι, αλλά κυρίως τις φοράνε οι γυναίκες για να μη μαυρίσουν. Περιττό να πω ότι τις μάσκες αυτές τις βρίσκεις σε κάθε πιθανό μέγεθος + χρώμα, με διάφορα μπιχλιμπίδια κολλημένα πάνω, από φιογκάκια μέχρι απλίκες hello kitty μαϊμού, ο' τι τραβάει η ψυχή σου. Με την Άννυ πήραμε η καθεμία από μια μασκούλα, το απόλυτο σουβενίρ - fashion statement. Η δικιά μου είναι μπλε με άσπρες ριγούλες, πολύ χαριτωμένη + καθόλου τσίρκο, αν θέλετε να ξέρετε.

Αυτά. Ουφ.